|
Хто прайшоў — галаву павесіў.
(Міліёны пудоў у гадах).
Ну, а я малады — мне весела
Разагнацца ў мяцежную даль.
Мне жыцьцё — сусьветнае сьвята,
Мне прапоны — большы разгон.
Я цяпер без багацьця багаты
На зары квітнеючых дзён.
Гэта кроў не баіцца сьмерці,
Гэта сэрца распаліць лёд,
Гэтых думак кіпучага сьмерчу
Не абгоніць птушыны лёт.
Вось вышэй-бы за ўсіх узьняцца —
Я ўвесь — непакорны шквал.
Што-ж рабіць, калі дух юнацкі
Агарнуў ваяўнічы запал;
Што-ж рабіць, калі фарбы раніцы
У грудзёх завялі карагод;
Што рабіць, калі кроў барабаніць —
Заклікае ісьці у паход?
Хто прайшоў — галаву павесіў.
(Міліёны пудоў у гадах).
Ну, а я малады — мне весела
Разагнацца ў мяцежную даль.
| 
