2) У падвойных прозьвішчах: Дунін-Марцінкевіч, Сьвятаполк-Мірскі.
3) Калі слова паўтараецца, прыкл.: чуць-чуць, ледзь-ледзь, мала-па-малу, раз-по-раз, калі-ні-калі.
4) Злучок пішацца у складаных прыметніках: беларуска-нямецкі (слоўнік), гандлёва-прамысловы (аддзел), паўночна-усходні (вецер), гл. прав. 60.
5) Злучок пішацца у складаных словах пасьля слова «паў», калі яно стаіць перад вялікаю літараю: паў-Эўропы, паў-Азіі, паў-Менску.
б) У складаных прыйменьніках, прыкл.:
з-за, з-пад, па-над, па-за.
7) Пры злучэньні розных дапаможных словаў і частак, прыкл.:
Рад-бы даць. Каму-б гэта даць? А мой-жа ты саколік.
Да куды-ж ты, дуб зялёны, пахінаешся?
А таксама: быццам-бы, як-бы, вось-як, але: штомесяцу, штовечару, штодня, штомесячны, штовячорны, штодзённы.
