Старонка:Беларуская совецкая паэзія (1936).pdf/90

фондам усесаюзнай совецкай паэзіі. (Апладысменты.)

Наша жыццё, гістарычны стаханаўскі рух, дні сусветных рэкордаў, ды па сутнасці штодзённае нараджэнне падзей, якія набываюць міжнароднае значэнне, гаворыць аб неабходнасці смелага далейшага развіцця публіцыстычнай лірыкі, трыбуна аратарскага голасу, які клікаў-бы да барацьбы за новыя перамогі.

Бліскуча сказаў Вл. Маякоўскі:

Капитализм
не изящное слово,
Куда изящней звучит —
„Соловей“.
Но я возвращусь к нему
снова и снова,
Строку агитаторским лозунгом взвей.
Я буду писать
и про то,
и про это,
Но нынче
не время любовных ляс.
Я
всю свою
звонкую силу поэта
Тебе отдаю,
атакующий класс.

(Бурныя апладысменты.)

Тыя беларускія паэты, якія вывучалі і вывучаюць літаратурную спадчыну В. Маякоўскага,