| Дав. | лас-ю | ло́кц-ю | кан-ю |- | Він. | як Род. | як Наз. | як Род. |- | Тв. | лас-ём | ло́кц-ем | кан-ём |- | Ме́с. | лас-і | ло́кц-і | кан-і |-
| colspan="4" |
лік множны.
|- | Наз. | лас-і | локц-і | кон-і |- | Род. | лас-ёў | локц-яў | кон-яў |- | Дав. | лас-ём | локц-ям | кон-ям |- | Він.
| colspan="3" |
як Назоўны
|- | Тв. | лас-ямі | локц-ямі | кон-ямі |- | Ме́с. | лас-ёх | локц-ях | кон-ях |-
| colspan="4" |
§ 24. С. іме́ньні на-й скланяюцца так сама:
|-
| colspan="4" |
лік адзіночны.
|- | Наз. | верабе́й | лой | абычай |- | Род. | вераб’-я | ло-ю | абыча́-ю |- | Дав. | вераб’-ю | ло-ю | абыча́-ю |- | Він. | як Род.
| colspan="2" |
як Назоўны
|- | Тв. | вераб’-ём | ло-ем | абыча́-ем |- | Ме́с. | вераб’-і | ло-і | абыча́-і |}
|}
| |||||||||||||||||||||
§ 25. Увагі аб розных канчатках.
1. Родны склон адз. ліку мае канчатак у або а, як у цьвёрдым, так і ў мягкім склане́ньні (у мягкім пішацца — ю, я).
Канчатак — а знаходзім:
1) у іме́ньнях, што азначаюць жывыя творы: чалаве́ка, Язэпа, брата, ваўка, вала, злодзея, вераб’я і інш.
2) у іме́ньнях прадме́тных[1], што можна бачыць, лічыць, найбольш, калі націск прыходзіцца на канчатак: грош — граша̀, куст — куста̀, малаток — малатка̀, нож — нажа̀, нос — наса̀, кош — каша̀, коўш—каўша̀, гарнец — гарца і інш.
- ↑ ад слова прадме́т (рэч.: усе́ тыя іме́ньні, што можам бачыць, лічыць, называюцца прадме́тнымі.
