Старонка:Барвенак (1924).pdf/70

ДА ВЯСНЫ ЎЖО НЕДАЛЁКА…

Да вясны ўжо недалёка,
І ты, сэрца, ня сумуй:
Прыдзе час і з ім палёгка —
Хоць у полі заначуй!

Я пакіну тады хату,
Дзень ўвесь буду працаваць,
А ў вячэрні час дзяўчаты
Будуць песьні мне сьпяваць;

Будзе сад шумець аб шчасьці,
Сьпеў прыгожы салаўя
Будзе думкі навяваці,
Буду пеці з ім і я…

Ня сумуй-жа, маё сэрца,
Бо скрозь шыбы бачу я,
Як зямелька награецца
І чарнее чуць ральля;

Бачу я, як сонца з высі
Льле праменьнямі на дол;
Кінь-жа, сэрца, ня журыся —
Тады буду я вясёл.