ХМАРЫ-ДУМКІ.
Хмары-думкі, што гняцеце Маё сэрца, маю душу? І ці доўга так на сьвеце Адзінокім жыці мушу
А ці доўга злая доля Будзе кроў смактаці з жылаў… Дзе ты, шчасьце, дзе ты, доля? Я чакаць ня маю сілы.
Мне апрыкла паднявольным Доўга жыць у паняверцы… Быць хачу — і буду вольным, — Гэтак кажа маё сэрца.
1910 г.