Старонка:Барвенак (1924).pdf/216

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

ЛЮБЛЮ Я ФАБРЫК ПЕРАКЛІЧКУ.

Люблю я фабрык пераклічку,
Іх раньні гук —
Вядома працы мне прывычка,
Мазольнасьць рук!

Як толькі зьнікне з пазаранкам
Туман і цень,
Машынны зык ляпей шарманкі
Сустрэне дзень…

Шчасьлівай долі ў ім надзея
І працы сьпех,
Яго музыкай душу грэю
Замест пацех…

Зброя для рук — мае мазолі,
А жылы — дрот;
Загэтым я кірую к волі
Свой гмах—палёт.

Загэтым люба творчасьць працы —
Я ня гультай,
Загэтым мушу спадзявацца
На жыцьце—рай…

1923 г.