Старонка:Барвенак (1924).pdf/188

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

МАРЫ КАХАНЬНЯ.

Цёмная ночка лажыцца,
Цёмная, цёмная ноч…
Будзе мне мілы мой сьніцца,
Мо‘ не самкну нават воч…

Будзе у сьне ён мяне цалаваці,
Будзе шаптаць: не засьні!
Твар мой ад сораму будзе палаці,
Будзе палаць, як ў агні…

Ціха прыгорне з гарачаю ласкай
Ён да трывожных грудзей,
Песьняй чароўнай і казкай
Многа навее надзей…

Мне без яго неспакойная ночка —
Спаць-супачыць не дае:
Вось мігаціцца у вочках,
Вось ён, здаецца, пяе…