Старонка:Барвенак (1924).pdf/184

ТАК ХОЧАЦЦА ВЕРЫЦЬ…

Так хочаша верыць у шчасьце,
Аддацца яму ўсёй душой,
Адкінуць бяду і напасьці,
Растацца з самоты цішой…

Эх, вольныя грудзі, глыбока
Ўздыхнеце пад чары вясны,
Бо погляд красы чарнавокай
Навеяў аб шчасьці мне сны…

У цені зялёнага саду
Да сэрца яе прыгарну,
Бяз думкі, абману і здрады
Ёй шчыра аб шчасьці шапну…