Старонка:Арлянка (1932).pdf/28

А йшла —
за працоўныя станы,
І гонар палячкі тады зьберагу,
Як гонар працоўных дастану.

Вышэй ад усякіх хвалёных ідэй —
Айчыны,
братэрства
і нацый —
Адзіны ёсьць гонар сумленных
людзей,
То гонар мазольнае працы.

Офіцэр:

— За гэты сьвядомы,
варожы удзел,
Што супраць айчыны
і волі,
Мы ўсіх
пагалоўна
вядзем пад расстрэл!..
Чакае і вас гэта доля.

Мне шкода прыгожасьці,
вашай красы,
Мне шкода красы маладосьці.
Я мог бы вам літасьць яшчэ
упрасіць,
Каб з ворага сталі вы госьцем.

Пакіньце Азорыча!
Думкі няхай