Гэта старонка не была вычытаная
Нікнуць
у мораку
постаці
хутка
I…
на магілах,
дзе клёны шасьцяць,
Хтось засьвістаў…
На дарозе ціхутка
Стала
высокая постаць хлапца.
З цемені гумнаў
На вокліч вітальны
Вышла дзяўчына руплівай хадой.
Вельмі кароткім
было іх спатканьне:
Хлопец:
— „Чакаем цябе за гарой…
Бегма бяжы ты
да панскіх палацаў…
Ведаеш
як прабірацца у сад?!“
Дзеўчына:
— „Добра!
Ідзеце зьбірацца…
Я не забаўлюся —
хутка назад“…
