Старонка:Антыгона (Сафокл) пер. з старагрэч. мовы Ю.М. Дрэйзіна.pdf/29

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная
— 25 —

Антыгона (холадна і з пагардаю)

Ня буду я прасіць, не, не! Калі-б ты нават
Жадала, ўжо з табой ня буду я рабіць.
А ты, як хочаш, думай. Брата-жа майго
Я пахаваю і памру ахвоча.
Ляжаць я буду з мілым, мілая яму,
Сьвяты зрабіўшы грэх, бо час даўжэйшы мне
З цянямі трэба жыць, чым з тым, хто на зямлі.
Там буду вечна жыць, а ты, закон багоў
Зламаўшы, тут жыві, калі жадаеш так.

Ісмэна

Закон багоў я не ламаю, але я
Слабая надта, каб супроць цароў ісьці.

Антыгона

Вось добрыя прычыны! Я-ж цяпер курган
Пайду насыпаць брату міламу майму.

Ісмэна

Бяздольная! Як я баюся за цябе!

Антыгона

Ня бойся за мяне, лепш думай аб сабе.

Ісмэна

Глядзі-ж, аб гэтым ты нікому не кажы.
Утайку ты рабі, і буду я маўчаць.