Худы, паўголы малаец дрыжачым ад абурэньня голасам казаў:
— Маленькі Сідні сядзеў воддаль і глядзеў, як паны ў сваім садзе гулялі ў мяч. Сідні ня лез, не падыходзіў да іх. І вось мячык пераляцеў у суседні сад. Яны паклікалі Сідні і загадалі, каб ён палез у чужы сад і дастаў мячык. Сідні баяўся лезьці ў сад белых. Ён ведаў, што яго за гэта паб’юць. Ён пачаў прасіцца. Тады адзін паніч закрычаў: — Як ты асьмельваешся адмаўляцца, шчанё?! — і ўхапіўшы кій за тонкі канец ударыў Сідні па твары. І вось… у Сідні няма вока. Выбіта… зусім… Праклятыя! Прыйдзе і на вашу галаву помста!
Загулі навакол усе гэтыя бурыя, жоўтыя, паўголыя людзі, застагналі.
— Што-ж гэта такое?
— Дакуль-жа яны будуць зьдзеквацца?
— Літасьці ў іх няма!
— Якой літасьці ад іх чакаць? Зьнішчыць іх усіх трэба!
 |
На месцы гэтага паведамлення павінна быць выява. Каб выкарыстоўваць адсканаваную старонку ў якасці выявы, адрэдагуйце гэту старонку і замяніце "{{Няма выявы}}" на "{{Неапрацаваная выява|Амок (1929).pdf/35}}". У адваротным выпадку, калі вы можаце прадаставіць выяву, зрабіце гэта. Па большую інфармацыю гл. Вікікрыніцы:Выявы і Даведка:Дадаванне выяў. |
 |
Кулакі сьціскаліся, вочы блішчалі, але пры апошніх словах людзі неяк палахліва азірнуліся. Няпрывычны былі такія словы супроць паноў, спрадвечных гаспадароў, магутных, белых, багатых!
Але тут ня вытрымаў Тугай, ускочыў на нейкую скрыню і загрымеў:
— Браты! Вы-ж бачыце падобнае на кожным кроку, вы-ж ведаеце, што вы рабы, а ўсё яшчэ баіцеся нават голасна сказаць гэта. Чаму? Бо прывыклі лічыць іх непераможнымі, магутнымі, блізка што багамі! Рабскія пачуцьці ўеліся вам у кроў. Дакуль-жа так будзе? Час ужо падняць галаву і заявіць, што і мы людзі. Мала гэтага, — сказаць, што мы гаспадары ў нашай краіне, і, нарэшце, зусім прагнаць незапрашаных гасьцей. Вы-ж ведаеце, што іх усяго жменя, што на кожнага з іх нас прыпадае тысячы. Падумайце толькі аб гэтым, і вы ўбачыце, што мы самі вінаваты ў сваім становішчы, мы самі несьвядомыя і разьяднаныя. Каб толькі мы ўсе захацелі, мы адразу сталі-б самі сабе гаспадарамі.
33
