Старонка:Айвенго (1934).pdf/324

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

Голас дзяўчыны міжвольна здрыгануўся, і ў ім адчулася тая пяшчотнасць, якая выкрыла нешта большае, чым яна думала выказаць. Яна паспяшалася развітацца з Равенай.

— Бывайце, — сказала яна. — Карабель, на якім мы адплываем адсюль, будзе гатоў раней, чым мы даедзем да прыстані.

Яна выбегла з пакоя. Равена расказала аб гэтым наведванні яе Рэвекай мужу, на якога расказ яе зрабіў глыбокае ўражанне.


Айвенго доўга і шчасліва жыў з Равенай, але ўспамін аб харастве і вялікадушшы Рэвекі прыходзіў яму ў галаву куды часцей, чым гэта магло быць прыемна гордай Равене.