Гэта — першая задача стварэньня з народу актыўнай сілы, здольнай збудаваць гмах дзяржаўны і захаваць яго ад разбураньня.
Другая задача — выясненьне об'ектыўных варункаў, перашкаджаючых і спрыяючых тварчаму процесу.
Хто нашы ворагі і хто нашы прыяцелі? У гэтым нарысе мы ня будзем датычыць аналізу ўзаемаадносін унутры самой Беларусі, ўстаноўленьня этапаў і складных элемэнтаў беларускага адраджэньня; ня будзем разглядаць так-жа ва ўсей поўнаце ўзаемін Беларусі са сваімі суседзямі.
Тэмаю нашаго нарысу будзе раз'ясьніць, у якім стасунку стаіць Беларусь да Польшчы, або лепей, як адносіцца польская палітычная мысль да адраджэньня Беларусі.
Прыймаючы беларускае адраджэньне ў тых формах, у якіх яно выявілося; за факт самабытнага палітычнага значэньня, як зьявішча саматужнае — пастараемся узнаць, насколькі яно ўплывае на адносіны абодвых народау, ў чым гэты ўплывы выяўляюцца і што суляць яны ў бліжэйшай будучыне.
Тэма нашаго досьледу не прыпадкова. Трэба думаць, што галоўным па важнасьці старонным фактарам, ўплываючым на форму і кірунак беларускай дзяржаўнасьці, з'яуляецца акурат Польшча. Увесь комплекс ўзаемін гэтых двох народау, ўся іх гісторыя і палажэньне ў цяперашнім сьведчыць, што Польшча і Беларусь лішне цесна адней зьвязаны.
Німа сумніву, што Польшча больш чым хто небудзь іншы зацікаўлена у будучыне Беларусі, і
