|
ПЕСЬНЯ
Ах, песьня, песьня!..
Рокат струн,
Ваганьні промняў-іскраў жвавых!
Прад кім, прад кім твой хісткі струг
У снох расквечаных ня плаваў?..
І я ім сьніў…
І я аб ім
У думках патаемных марыў —
Складаў яму адвечны гімн,
Лавіў цымбальных удары.
І зноў сьпяваю…
Зноў пяю
У неабдымным дзённым гудзе,
І думку сьціслую сваю
Укласьці ў сэрцы хачу людзям.
Таму мне хочацца цяпер
Жыцьцю абняць,
Жыцьцё паверыць,
І зноў чаканіць стройны верш
І з вершам зноў
Ісьці наперад.
Іду —
І шлю ўсяму прывет…
Гады мінуць,
Гады адхлынуць,
|
