Što-ž heta takoje? A heta, kab kinuŭšy ŭsio, wyraksia samoha siabie, nie pakidajučy ničahusieńki z lubowi samoha siabie.
A kali ŭsio zrobić, što ŭwažaje za patrebnaje zrabić, - niachaj wiedaje, što ničoha nie zrabiŭ.
5. Niachaj nie ŭwažaje za wialikaje toje, što wialikim moža zdawacca, ale niachaj sapraŭdy ŭwažaje siabie za słuhu niazdatnaha, pawodle taho, jak kaža Praŭda: Kali zrobicie ŭsio, što treba zrabić, kažecie: słuhi my niazdatnyja (Luk. 17, 10).
Tady tolki sapraŭdy budzie mahčy być ubohim ducham i kazać z Prarokam: sam ja adzin i ŭbohi (Ps. 24, 16).
Adnak nichto ani bahaciejšy, ani mahutniejšy, ani swabadniejšy nia budzie, čymsia toj, chto zdoleŭ wyračysia siabie i ŭsiaho dy zdoleŭ hladzieć na siabie byccam na apošniaha.
Ab waładarnym šlachu Kryža Swiatoha
1. Šmat kamu zdajecca ciažkoju hutarka heta: pakiń samoha siabie, waźmi swoj kryž i nasleduj Chrystusa (Łuk. 9, 23).
Adnak šmat ciažej budzie pačuć hetaje apošniaje słowa: idziecie ad mianie, praklatyja, u wahoń wiečny (Mat. 25, 41).
Tyja, jakija ciapier achwotna słuchajuć i nasledujuć słowa kryža, tady nia buduć pałochacca pačuć wiečny prysud.
