i lohka hodzić z saboju tych, što na jaho złujuć.
Pakornaha Boh baronić i wyzwalaje; pakornaha lubić i paciešaje; da pakornaha sam schilajecca; pakornamu daje wialikuju Łasku i z jahonaje nizkaści padymaje da sławy.
Pakornamu pakazwaje swaje tajomnaści i da siabie miła paciahwaje i zaklikaje.
Pakorny, daznaŭšy źniawahi, nie narušyć supakoju swajho, bo trymajecca jon Boha, a nia świetu.
Nia dumaj, što šmat ty pastupiŭ u dabry, kali nie ŭwažaješ siabie za nižejšaha ad usich.
Ab dobrym zhodliwym čaławieku.
1. Pradusim sam trywaj u sapakoi, a tady zdaleješ supakoiwać inšych.
Zhodliwy čaławiek šmat karyśniejšy, čymsia duža wučony.
Čaławiek niepamiarkoŭny na't dobraje ŭ błahotu pierajnačyć i lohka wieryć błahomu.
Dobry, zhodliwy čaławiek usio nawaračwaje na dobraje.
Chto zaŭsiody ŭ supakoi trywaje, toj nikoha nie zapadozryć, chto niezdawoleny i ŭzburany, toj roznymi turbocicca padazreńniami; sam nia wiedaje adpačynku i inšym nie daje adpačyć.
Časta kaža toje, čaho kazać nie naležyła-b i nia robić taho, što rabić było-b jamu nadta patrebnym.
