9. Uwažaj siabie na ziamli za wandroŭnika i haścia, jakoha sprawy suświetu zusim nia cikawiać.
Miej serca wolnaje, i skirawanaje da Boha, bo-ž nia majem tutaka zaŭsiodnaje sialiby, ale budučaj šukajem (žyd. 13, 14).
Što dnia tudy sa ślazami pasyłaj swaje malitwy i ŭzdychańni, kab pa śmierci duša twaja ščašliwa adyšla da Boha.
Raździeł XXIV
1. U wa ŭsim ahladajsía na metu i jakim ty stanieš pierad woblikam sudździ, jakomu niama ničoha tajomnaha, jakoha nia ŭmoliš padarkami, ani ŭhaworyš wymoŭkami, ale jaki budzie sudzić pawodle sprawiadliwaści.
O niaščasny i biezrazumny hrešnik! Sto-ž ty adkažaš Bohu, jaki wiedaje ŭsie twaje złačynstwy; ty, što dryžyš časta pierad woblikam hnieŭnaha čaławieka?
Dyk čamu-ž ty nie hatujeśsia na dzień sudu, kali nia budzie adnaho ani baranić, ani tłumačyć, ale kožny budzie mieć dawoli swajho ciažaru?
Ciapier praca twaja jość jašče karysnaju, na ślozy twaje źwiernuć uwahu i stohny wysłuchajuć, a žal ačyścić ciabie i zło naprawić.
2. Wialiki i zbaŭleny čyściec prachodzie čaławiek ciarpliwy, katory znosiačy kryŭdy, bolš cierpić z pryčyny niahodnaści inšaha kaho, čymsia z pryčyny čyich ździekaŭ nad sa-
