3. Kali dziela pabožnaści, abo dziela karyści bratou swaich nia zrobiš taho ci inšaha zwyčajnaha ćwičeńnia — lohka ŭsio heta paprawiš.
Kali adnak dziela zimnaści dušy ci niadbajłaści kinieš ćwičeńnie — značnaja heta ŭžo prawinnaść i šmat budzie škodnaju.
Starajmosia, skolki možam, bo i tak jašče ŭsiaho nia zdolejem.
Zaŭsiody adnak treba pastanowić niešta peŭnaje i to prociŭ taho, što pieraškodžaje nam u postupie dušy našaj.
Adnolkawa treba nam razhladać i razmiarkowywać, jak sprawy ŭnutranyja, tak i wonkawyja, bo adny i druhija wažnyja dla našaje daskanalnaści.
4. Kali zaŭsiody tabie niemahčyma razwažać, dyk choć ad pary da pary, ale najmienš raz u dzień: ranicaju abo ŭwiečary.
Ranicaj pastanaŭlaj, a ŭwiečary prahledź swajo žyćcio: jaki ty siańnia byŭ u słowie i ŭ čynie, bo moža imi časta abražaŭ ty Boha dy bliźniaha.
Uzbrojsia ty, byccam rycar, nasuproć niahodnaści djabła; strymliwaj siabie ŭ ježy, a tady ŭsialakuju cialesnuju skłonnaść pieramožaš.
Nikoli nia budź zusim biazdziejnym: čytaj, abo razwažaj, abo rabi niešta karysnaje supolnaści, hramadzianstwu.
Ručnymi adnak rabotami zajmacca treba pamiarkoŭna, bo nia ŭsim jany adnolkawa karysny.
5. što nie dałyča supolnych abawiazkaŭ,
