Adnak kožny wierny Chrystusu ŭ peŭnyja dni i ŭstanoŭleny čas z wialikaju pašanaju dy luboŭju niachaj prymaje Cieła swajho Zbaŭcy, majučy na dumcy bolš chwału dy čeść Božuju, čymsia ŭłasnuju paciechu.
Bo kali tolki tajomnaść Učaławiečańnia dy muku Chrystusa pabožna razwažaje dy zapalwajecca serca jahonaje luboŭju — dyk zaŭsiody i komunikujecca tajomna i kormicca niawidomaju strawaju niabiesnaju.
7. Kali chto padhataŭlajecca nia inakš, jak tolki ŭ wialikaje świata, abo kali hetak treba dziela zwyčaju — najčaściej drenna padhatowicca.
Bahasłaŭlony toj, chto zaŭsiody achwiaroŭwajecca Bohu, kali tolki adpraŭlaje Imšu ci komunikujecca.
Adpraŭlajučy Imšu św., nie śpiašy dy i nadta nie ciahni, a trymajsia taho dobraha abyčaju ludziej, siarod jakich žywieš.
Nie abciažwaj i nia muč nikoli ludziej, a idzi šlacham ahulnym pawodle abyčaju i zahadaŭ staršych, dy chutčej hladzi karyści inšych, čymsia ŭłasnaje pabožnaści abo ŭłasnaj pryjemnaści.
Nadta patrebna wiernaj dušy Cieła Chrystusa dy Św. Piśmo
1. O najsałodšy Panie Jezu! Jakaja ž radaść achopliwaje dušu pabožnuju, što bankietuje za Twaim stałom, na jakim nijakaje
