Tady i žyćcio jamu praciwić i choča ŭmiorci, kab kinuŭšy žyćcio, złučycca z Chrystusam (Filip. 1, 23).
Tady dobra bača, što nia moža być na świecie daskanalnaje biaśpiečnaść i poŭny supakoj.
Raździeł XIII
1. Pakul žywiom na świecie, biaz trudnaściaŭ i pakusaŭ nie abojdziemsia.
Tamu napisana ŭ Hioba: zmahańniem jość žyćcio čaławieka na ziamli (Hiob, 7, 1).
Dyk kožny niachaj hladzić kala pakusaŭ swaich i ścieražecca ad ich malitwami, kab nia źwioŭ jaho duch niačysty, katory nikoli nia śpić, a kruža, šukajučy kaho-by zjeści (Piotr, 5, 8).
Nikoha niama nastolki daskanałaha i światoha, kab nia mieŭ jon čas-ad-času pakusaŭ; i my nia zdolejem susim zwolnicca ad ich.
2. Adnak pakusy padčas i nadta karysnyja ludziam, chacia prykryja i ciažkija, bo dziakujučy im čaławiek spakarajecca, ačyščajecca dy wučycca.
Kožny światy znosiŭ šmat trudnaściaŭ i pakusaŭ i dziakujučy im uzrastaŭ u daskanalnaści.
A tyja, što nia strywali ŭ pakusach - adpali i zhinuli.
Niama takoha klaštaru światoha ci miesca patajnoha, dzie-b nia było pakusaŭ dy trudnaściaŭ.