Старонка:Śledam za Chrystusam (1934).pdf/182

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

winach — niatrywałki i niadoŭhi budzie supakoj heny.

Kali, adnak, schilaješsia da zaŭsiody žywoje dy wiečnaje praŭdy — dyk nie zaznaješ sumu, kali kinie ciabie abo pamre twoj pryjaciel.

Niachaj na Mianie apirajecca pryjacielskaja luboŭ i dziela Mianie treba lubić taho, chto zdajecca tabie dobrym dy nadta miłym u hetym žyćci.

Biez Mianie mała wartaja dy niadoŭha i pratrywaje kožnaja pryjaźń; niepraŭdziwaja i niačystaja miłaść, jakoj Ja nie złuču.

Pamry dla ŭsich pačućciaŭ da ludziej, jakich lubiš, kab, naskolki heta ad ciabie zaležyć, pažadaŭ ty žyć zusim swabodnym ad usiakaj łučnaści z ludźmi.

Čaławiek nastolki robicca bližejšym Bohu, naskolki kidaje samoha siabie dy saboju bolš pahardžaje.

2. A toj, chto pryznajecca da niejkaha dabra ŭ sabie, — pierapyniaje tolki darohu łascy Boha da siabie, bo łaska Ducha Światoha zaŭsiody šukaje pakornaha serca.

Kali b zdoleŭ ty zusim siabie adračysia dy aswabadzicca ad usianiutkaha kachańnia ziamnoha, tady b Ja pryšoŭ da ciabie z wialikaju łaskaju.

Kali pačynaješ zahladacca na stwareńni — prapadaje Twarec z wačej twaich.

Wučysia ŭwa ŭsim pieramahać siabie dziela Twarca i tady patrapiš ściamić rečy Božyja.