ubohi i pakorny ducham žywie ŭ wialikim supakoi.
Chutka spakušajecca čaławiek, što nie całkom jašče pamior dla siabie i bywaje pieramožanym małymi i drennymi sprawami.
Słaby ducham i jakby jašče cialesny, z nachiłam da pažadliwaści, z trudam zmoža ŭciačy zusim ad pryziemnaj prahawitaści.
I tamu časta sumuje, kali ad henych rečaŭ adrywajecca i lohka złujecca, kali jamu nicchta piareča.
2. Kali-ž asiahnie toje, da čaho imknuŭsia, adrazu adčuwaje. dakory sumleńnia, bo pašoŭ jon za swajeju pažadliwaściaj, jakaja aničoha nie pamahaje jamu znajści žadany supakoj.
Dyk zmahajučysia z pažadliwaściami, a nia słužačy im, znajchodzicca sapraŭdny supakoj serca.
Dziela hetaha niamašaka supakoju ŭ čalawieka, addanaha ciełu, ani ŭ čaławieka, zaniataha wonkawymi tolki sprawami, ale ŭ sercy čaławieka haračaha i aduchoŭlenaha.
Raździeł VII
Ab patrebie ŭciakańnia ad pustoj nadziei i pyšnaści.Pusty toj, chto maje nadzieju swaju ŭ ludziach, abo ŭ inšych stwarenniach.
Nie saromsia słužyć inšym dziela lubowi Jezusa Chrysta i być biednym u wačoch hetaha świetu.
