Старонка:Śledam za Chrystusam (1934).pdf/158

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

2. Niachaj nie chawajecca twoj supakoj u wusnach ludziej, bo ci dobra ci drenna jany ab tabie sudziać, ty nia budzieš inšym čaławiekam. Dzie ž sapraŭdny supakoj i sapraŭdnaja sława? Ci ž nie ŭ mianie?

A chto nie imkniecca spadabacca ludziam dy nie pałochajecca zhubić ichnuju łasku, toj budzie karystacca wialikim supakojem.

Z hrešnaha kachańnia dy pustoha społachu zjaŭlajecca niesupakoj i raściarušańnie ducha.

Raździeł XXIX
Jak u chwiliny turbotaŭ klikać treba Boha dy Jaho bahasławić

1. Niachaj Imia Twajo, Boža, budzie bahasłaŭlenym nawieki za toje, što zwoliŭ Ty dapuścić na mianie hetuju spakusu i turbotu.

Nia zdoleju jaje paminuć i ŭciačy, dyk nieabchodna mnie źwiarnucca k Tabie, kab Ty pamoh dy źwiarnuŭ usio na dabro.

Hospad! Woś ciapier ja ŭ turbotach i ciažka majmu sercu, i wielmi ciarplu ja ad hetaha.

I što-ž skažu ciapier ja, Ajciec najmilejšy? Aharnuŭ mianie ździek i niemač. Wyswabadzi mianie ad hetaje časiny (Jan 12, 27).

Ale tamu pryjšła hetaja niaščasnaja časina, kab u wa ŭsiej krasie swajej zazichacieła