spaznaješ supakoju dy nie schawaješsia ad turbotaŭ; bo ž usiudy najdziecca niejkaja niastača i praciŭnaść.
3. I tamu nie jakaja-niebudź reč, jakuju ty dastaŭ sabie, i nie pawialičańnie swajej majomaści karysnym tabie budzie, a chutčej paharda da ŭsiaho hetaha i wykaranieńnie jaho z serca.
Heta samaje možna kazać nia tolki ab bahaćci dy ab zołacie; stasujecca heta i da pažadańnia honaraŭ dy marnaje sławy, bo ŭsio heta minaje z hetym świetam.
Mała ścieraže miesca, kali nie chapaje ducha pabožnaści; dy nia doŭha patrywaje toj supakoj, jakoha šukaješ uwonkach, kali nia budzie trywałych padwalinaŭ u sercy, heta znača, kali nie spadziajecca jano na Mianie: sam pieramianicca zdoleješ, ale nie paprawicca.
Bo pry kožnym spakušeńni znoŭ sustrenieš toje, ad čaho ŭciakaŭ, a mo na’t jašče bolš.
4. Daj mnie dužaść, o Panie, praz łasku Ducha Światoha.
Daj mnie siłu ŭzmacnicca ŭ nutry maim, ačyści serca majo ad usialakaje niepatrebnaje dumki i turboty, dy kab nia zwodzili mianie pažadańni rečaŭ błahich ci cennych, ale kab ja na ŭsio zahladaŭsia jak na minajučaje, z jakim i ja sam minu chutka.
