kali z pakoraj zhodziacca, kab inšyja imi kirawali.
Lepš miens wiedać i być mienš razumnym, ale pakornym — čymsia waładać skarbami wiedy z marnaju samachwalboju:
Lepš tabie, kali mienš maješ, čymsia mieŭ-by bolš, ale hetym pyšniŭsia-b.
Nia dosyć aściarožna robić toj, chto calikom pačynaje wiesialicca, zabywajučysia na papiaredniuju swaju biadu i na čysty strach Božy, — strach zhubić łasku, jakuju Boh daŭ.
Nia dosyć razumna robić i toj, chto paroju niebiaśpiek i turbotaŭ upadaje ŭ rospač — mienš jak treba, majučy dawier da mianie.
4. Chto paroju supakoju manicca ŭžo być u nadta wialikaj biaśpiečnaści — časta paroju zmahańnia budzie spałochanym dy nadta bajaźliwym.
Kali-b ty zdoleŭ trywać u sabie zaŭsiody pakornym dy maleńkim i adnačasna kirawać i waładać rozumam swaim — nia trapiŭ-by ty tak chutka ŭ niebiaśpieku dy hrech.
Dobraja hetaja dumka: kab tady, kali maješ ducha pabožnaści — razwažaŭ ty, što budzieš rabić, kali zhaśnie ŭ budučynie pierad toboju henaje światło.
Kali-ž heta trapicca, dyk pamiataj, što nazad światło moža wiarnucca, jakoje adabraŭ Ja na niejki čas dziela sławy Majej, a dziela twajej praściarohi.
5. Karyśniejšaja časta takaja sproba, čymsia kab zaŭsiody ŭsio tabie jšło pawodle woli twajej.
