Старонка:Čyžyk Biełaruski (1912).pdf/24

Nichto maich nia znaje śloz…

Nichto maich nia znaje śloz,
Što ŭ sercy schowany hłyboka,
Próč rodnaj chaty tam — daloka,
Hdzie ja radziŭsia, biehaŭ, ros;
Hdzie šoŭ kascoŭ praz hory, doły
Zyk-zwon wiasioły.

Nichto maich nia znaje śloz,
Nichto majej nia znaje doli,
Aproč krynicy tej — u poli,
I wierbaŭ sumnych, i biaroz,
Stareńkaj hrušy u sadočku,
Starych klanočkaŭ.

Nichto maich nia bačyŭ śloz,
Nichto nia znaŭ mianie u niadoli…
Aproč tej pasieki pry poli,
Aproč reki, płytoŭ i łoz,
I tej darożki, što pry rečce
Šnurkom placiecca.

Nichto nia znaje… proč mahil,
Što traŭkaj-mocham zarastajuć,
Što stolki sumnych dum chawajuć
Niazbytych dum, prapaŭšych sił…
Dzie ždže mianie dzierna ŭzhor čysty
Na son wiačysty…

Waršawa 1909.