Перайсці да зместу

Спадчына (1922)/III/Першыя песьні

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Песьняй толькі… Першыя песьні
Верш
Аўтар: Янка Купала
1922 год
Песьня
Іншыя публікацыі гэтага твора: Першыя песьні.

Спампаваць тэкст у фармаце EPUB Спампаваць тэкст у фармаце RTF Спампаваць тэкст у фармаце PDF Прапануем да спампаваньня!




ПЕРШЫЯ ПЕСЬНІ.

Першыя песьні—першыя чуткі
Шчасьце зазнаці хаценкі нясьмелай,
Першыя думкі вольнай мінуткі
Птушкамі вымкнуць на сьвет гэты белы.

Што іх чакае, што іх спаткае,
Чым блаславяць маладога музыку:
Ці прыгалубіць ласка людзкая,
Ці заплююць яго сьмехам, прытыкай?

Грошы за песьню рэдка хто плаце,
Часта абкінуць нямілым паглёдам:
Песьня паэту ўсё тут багацьце,—
Цешыцца, плача ў песьні з народам.

Што людзі скажуць, што зробяць з песьняй,—
Бог з іхнім судам, насьмешкай, пахвалай!
Зганяць—дык будзе трохі балесьне,
Выхваляць—шчасьце хоць раз-бы спаткала.

Вечна рвучыся дўмкай да сонца,
Кепска нікому ня думаў ніколі,
А калі й кінуў лішняе слоўца,—
Гэта знак толькі жыцьця ў нядолі.

Сьмерць пяўца возьме мо’ і сягоньня,
Чорнай зямелькай накрыюць павекі,
Песьня жыць будзе, ў магіле ня ўтоне,
Блага, ці добра—жыць будзе навекі!

1906 г.