Спадчына (1922)/II/Навука

← Аб мужыцкай долі

Навука Верш Аўтар: Янка Купала 1922 год

Думка →

Іншыя публікацыі гэтага твора: Навука (Купала).

Прапануем да спампаваньня!

НАВУКА.

Знаем мы навуку,
Знаем не адну:
Дзедаў дзед праўнуку
Перадаў свайму…

Ўстаці рана-рана,
Позна легчы спаць,
Працаваць да п’яна,
Ў поце працаваць.

Што было учора,
Мець ва ўсім гаду,
Сеяць зерне-гора,
Жаць жніво-бяду.

Абіваць парогі
Сыценькім людзям,
Кланяцца у ногі
Злыдням і трутням.

Бяспрыпыннай зданьню
Мерыці зямлю,
Віць па прыказаньню
Сам сабе пятлю.

Ў брэдняў верыць кучы,
Ў што ня верыць той,
Хто нас верыць вучыць
Летам і зімой.

Ў родным краю, ў хаце
Быці чужаком,
Праўданькі шукаці
Ў брата кулаком.

І душу і сэрца
Весяліць карчмой,
А як ліха ўпрэцца
Падружыць з турмой.

З Боскага суджэньня
Без пары сканаць,
За ўсе тут мучэньні
Ў пекле мук чакаць.

Гэткую навуку,
Знаем не адну
Дзедаў дзед праўнуку
Перадаў свайму.

3/VII 13—г.