Спадчына (1922)/II/З песень нядолі

← Поле роднае

З песень нядолі Верш Аўтар: Янка Купала 1922 год

З песень мужычых →

Іншыя публікацыі гэтага твора: Зь песень нядолі (Колькі жудкага…).

Прапануем да спампаваньня!

З ПЕСЕНЬ НЯДОЛІ.

Колькі жуткага,
Колькі горкага,
Зла ўсялякага,
Ходзіць, поўзае!

І як цяжанька
Сэрцу чуткаму
З гэтай брыдасьцю
Сустракаціся!

Вось канвой брыдзе.
Шаблі бліскаюць,
Людзі бедныя
Звоняць путамі.

Вось сіротанька
Пад варотамі
Плача з голаду,
Стыне з холаду.

Там над працаю
Бескарыснаю
Сілы губяцца
Неакрэпшыя.

Там збыдлеўшыя
Брацьці родныя
Забіваюцца,
Рэчкай льецца кроў.

А там дзеванька,
Хлопцам зьменьнікам
Ашуканая,
Прэцца к поламцы.

Чутны воклікі
Ўсё хаўтурныя,
Совы толечы
Сьвішчуць радасна.

Эх, і як тут жыць
Сэрцу чуткаму,
Адчуранаму,
Адзінокаму!

1906 г.