Сонечнымі сьцежкамі (1925)/Сузор’і/Мятнуўся небасхіл…

← ⁂ Заблудзіла зялёная зорка…

⁂ Мятнуўся небасхіл… Верш Аўтар: Алесь Дудар 1925 год

⁂ Ў музэі залатую бранзалетку… →

Іншыя публікацыі гэтага твора: Мятнуўся небасхіл пярунам сінякрылым…

Прапануем да спампаваньня!

∗
∗     ∗

Мятнуўся небасхіл пярунам сінякрылым
і дуб, магутны дуб агнём пацалаваў…
І пушча пошчакам наўкол загаварыла
і раскалолася у дуба галава…
І дуб упаў. І ноч крылом сваім пакрыла,
і абнялася з ім зялёная трава…
І дрэвы плакалі. Ня бачылі яны,
што у сярэдзіне той дуб даўно ўжо згніў.