Сонечнымі сьцежкамі (1925)/Сузор’і/Вось цяпер безнадзейна шукаю…

← ⁂ За маім акном — абрывы…

⁂ Вось цяпер безнадзейна шукаю… Верш Аўтар: Алесь Дудар 1925 год

⁂ Цаліну алавяных хмар… →

Іншыя публікацыі гэтага твора: Вось цяпер безнадзейна шукаю…

Прапануем да спампаваньня!

∗
∗     ∗

Вось цяпер безнадзейна шукаю
сінія вочы дзяўчыніны…
Я ня знаю, хто яна такая,
я ня знаю нават яе імені.

Прышла і проста сказала:
— Будзем жыць, бо мы маладыя…
Быць можа, яна ня знала,
што топча чужыя сьляды.

Зіму ў маім сэрцы зламала
пахам салодкім горкай рабіны.
Мне здавалася — ты незямная.
Ці праўда?.. Скажы, любімая!..

Няпраўда!.. Я гэтаму веру
І цябе, агнямі сатканую
з лятуценьняў і кволых нэрваў,
я цяпер безнадзейна шукаю.