|
Какъ паѣхаў каралевичъ на ваюваньица,
Асталася каралеўна на гарюваньица;
А какъ лёгъ жа каралевичъ на спачуванія,
Какъ сасниўся каралевичу нипріятный сонъ;
А якъ стаў жа каралевичъ разсказывати:
— Охвицеры, виниралы, разгадайти-ка сонъ!
А съ-падъ правый съ-падъ рученьки сокылъ вылитаў,
А съ-падъ лѣвый съ-падъ рученьки сѣра вутица.
— «Ты ѣдь, паѣдь, каралевичъ, ки свайму двару,
А ўжу твыя жъ то Марусинька сына радила,
Эй, сына жъ то родила, сама помирла!»
Какъ паѣхаў каралевичъ ки свайму двару,
Воротики щитовыя раствориныя,
Охвицеры, виниралы у жалыби стыятъ,
А ўжу мыя Марусинька ў ва грабницы.
Якъ ударился каралевичъ объ тяжолый гробъ!…
|
Прапануем да спампаваньня!