Слуцкія песьняры (1926)/А. Атава/Вышай

← Мае думкі — то жыцьця шаптаньне

Вышай Верш Аўтар: Апанас Атава 1926 год

Эй, зьвіні →

Прапануем да спампаваньня!

ВЫШАЙ…

Вышай, вышай к страсе
падымайся ты, цэп!
і ў снапы з непамерным размахам.

Засьвішчы, загудзі,
ды з размаху ўпадзі,
каб аж пошчак пашоў па-над дахам!

Бі, каб сноп ядраны,
яравы, аржаны,
ад удару твайго калаціўся,

Бо нядарам-жа ён,
залаты мой загон,
ў полі хваляй марской каласіўся.

Бі! Шырокі мой ток,
Каб салома, як шоўк,
стала мяккай, пляскатай, цягучай.

Я правею зярнё,
як пястун-дзіцянё
любавацьмуся буйнаю кучай.

Дык-жа вышай к страсе
падымайся, мой цэп!
Бі ў снапы з непамерным замахам!

Засьвішчы, загудзі,
ды з размаху ўпадзі,
каб аж пошчак прашоў па-над дахам!