Сборникъ памятниковъ народнаго творчества въ Сѣверо-Западномъ краѣ (1866)/LXVIII

З пляцоўкі Вікікрыніцы
LXVII. Ой пошовъ муй мылэнькый LXVIII. Ой скажы, скажы, соловіеньку, правду
Беларуская народная песьня

1866 год
LXIX. Ой оравъ Сэмінъ полэ

Спампаваць тэкст у фармаце EPUB Спампаваць тэкст у фармаце RTF Спампаваць тэкст у фармаце PDF Прапануем да спампаваньня!




LXVIII.

(Тамъ же.)

Ой скаясы, скажы, соловіеньку, правду
Дэ я собі прынадіеньку[1] знайду:
Чы я знайду пры зэлёнуй рощыцы,
Чы я знайду на білэнькуй постильцы?
Якъ пойду я до крыныцы водыцы,
Ажъ тамъ сыдыть тры бабы чаровныцы:
Одна баба що чаронькы готуе,
А другая що коханнечко псуе[2],
А трэтяя що свою дочку была[3]:
— На що ты, доню, козака полюбыла.
— Якъ жэ, маты, козака нэ любыты,
Дэжъ вінъ идэ, тамъ мыло говорыты.

(Записалъ тотъ же.)



  1. разрѣшусь отъ бремени.
  2. портитъ.
  3. била.