Сборникъ памятниковъ народнаго творчества въ Сѣверо-Западномъ краѣ (1866)/CLXII

З пляцоўкі Вікікрыніцы
CLXI. Володарь, володарь CLXII. Ой, всхотіла баба вража
Беларуская народная песьня

1866 год
CLXIII. Барвиночку зэлэнэнькій

Спампаваць тэкст у фармаце EPUB Спампаваць тэкст у фармаце RTF Спампаваць тэкст у фармаце PDF Прапануем да спампаваньня!




CLXII.

(Гродненской г., Брестскаго у., на Полѣсьѣ.)

Ой всхотіла баба вража
Да й разбогатіты,
Посадыла куриноньку,
Щобъ вывэла діты.
Ой хмарицця, туманыцця,
Ставъ дощикъ кропаты;
Стала наша бабусэнька
Курчатъ загоняты.
Еще въ хаты ны загнала,
Вже двое стоптала,
Назадъ трошку обэрнулась,
На третье споткнулась.
Якъ пріихавъ дідъ изъ лісу,
Ставъ бабу пытаты:
— Чомъ-то нашихъ, бабусэнько.
Курчатъ ны выдаты?
— Ой ны выдно, дідусэньку,
Вже ны выдно будэ,
Якъ погнала я ихъ пасты,
Позорылы людэ.
Якъ выхватывъ дідъ изъ воза
Здорову лозыну,
Побывъ бабу, поколотывъ
Голову и спыну.
— Бодай тобі, старый чортэ,
Голова облізла:
Понывэчивъ мэнэ такъ,
Що на пічь ны злізла.
Бодай тобі, старый чортэ,
Права рука усохла,
Понывэчивъ мэнэ такъ,
Що й трохы нэ здохла.

(Записалъ Проневичъ.)