Перайсці да зместу

Сборникъ памятниковъ народнаго творчества въ Сѣверо-Западномъ краѣ (1866)/CCXXXVIII

З пляцоўкі Вікікрыніцы
CCXXXVII. Дожали жито ажъ до границы CCXXXVIII. А Боже мой да милюсенькій
Беларуская народная песьня

1866 год
CCXXXIX. Ой ци я въ лужечку не калина

Спампаваць тэкст у фармаце EPUB Спампаваць тэкст у фармаце RTF Спампаваць тэкст у фармаце PDF Прапануем да спампаваньня!




CCXXXVIII.

(Тамъ же.)

А, Боже мой да милюсенькій,
Никто правды не скаже:
Сама я не знаю,
Мнѣ людзѣ не скажуць,
Съ кімъ мене матка свяже,
Нехай вяже, да нехай вяже!
Да на свою недолю.
А якъ мнѣ придзе,
Да и зъ нимъ быци,
To я зъ мосту и въ воду.
— Ой, не тапися, моя донюшьку,
Бо ты душу загубишь.
— А щемъ бо я, моя матушка,
Да никого не любила;
Да кабъ я рочокъ, да кабъ я другій
Да дзѣвкою походзила.
Ой намочивши конопялюшку,
Да треба выцягаци;
Ожилвимся зъ великимъ недбайломъ,
Треба вѣкъ пропадаци.

(Записалъ тотъ же.)