Перайсці да зместу

Сборникъ памятниковъ народнаго творчества въ Сѣверо-Западномъ краѣ (1866)/CCXXX

З пляцоўкі Вікікрыніцы
CCXXIX. Зажурила маци сына CCXXX. Калина малина, ее вада мыла
Беларуская народная песьня

1866 год
CCXXXI. Сивый коню, сивый, залатая грива

Спампаваць тэкст у фармаце EPUB Спампаваць тэкст у фармаце RTF Спампаваць тэкст у фармаце PDF Прапануем да спампаваньня!




CCXXX.

(Тамъ же.)

Калина малина, её вада мыла.
Порадзила удованька жавнерского сына.
Порадзила, да не дала доли,
Только дала бѣло лицо, да чорныя бровы.
Сѣвъ жавнеръ ѣсти, часъ къ нему вѣсти,
Кидай, жавнеръ, ѣсти, часъ на коня сѣсти.
Да сѣвъ жавнеръ на коника, низенько скланився:
— Пращай, милая радзинка, може съ кимъ сварився.
Бацька выправляець, матка выправляець,
Жена мила да земельки прилегаець.
У поли озерцы: ни дна, ни акенцы.
Прощай бацка, прощай матка, прощай мила сердцу.
Не дай, Боже, смерци въ чужой старанѣ умерци,
Не каму будзець приглядзѣць жавнеровой смерци:
Аролъ прилетаѣць, смерци приглядаець,
Бѣло лицо обираець, кости оставляець.

(Записали тѣ же.)