Перайсці да зместу

Сборникъ памятниковъ народнаго творчества въ Сѣверо-Западномъ краѣ (1866)/CCXCIV

З пляцоўкі Вікікрыніцы
CCXCIII. Разсыпайцися горы CCXCIV. Дымна у полі дымна
Беларуская народная песьня

1866 год
CCXCV. Зяленая руточка, жовты цвѣтъ

Спампаваць тэкст у фармаце EPUB Спампаваць тэкст у фармаце RTF Спампаваць тэкст у фармаце PDF Прапануем да спампаваньня!




CCXCIV.

(Тамъ же.)

Дымна[1] у поли дымна,
Зачімъ яно дымна:
Малойчикъ ваюитца,
На имъ бацька турбуитца[2].
— Ня журбуйся, мой бацюшка,
Я ни адзинъ ваюю,
Самъ Богъ нада мною,
Вараны конь пада мною,
Дзявица перада мною.

(Записалъ тотъ же.)



  1. дымно, пыльно.
  2. груститъ, печалится.