Санет (Прынадна вочы ззяюць да мяне)

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Перайсці да навігацыі Перайсці да пошуку
Крытыку Санет
верш
Аўтар: Максім Багдановіч
1914
Крыніца: Поўны збор твораў у 3 т. Том 1 — 1991. Ст. 270
Пану Антону Навіне

Спампаваць тэкст у фармаце EPUB Спампаваць тэкст у фармаце RTF Спампаваць тэкст у фармаце PDF Прапануем да спампаваньня!





* * *


Прынадна вочы ззяюць да мяне;

Чароўна усміхаючыся, губы

Адкрылі буйныя бялеючыя зубы…

Ласкавы шэпт… Гарачай хваляй мкне


Кроў к сэрцу маяму. Мана ўсё або не?

Ці верыць мілым абяцанкам любы?

Мо гэта жар, пылаючы для згубы,

Хавае сцюжу пад сабой на дне?


Так, іншы раз, над соннаю зямлёю

Агністаю дугою залатою

Прарэжа цемень яркі метэор.


Гарыць ён, іскры сыпе і нясецца,

Бліскаючы мацней ад ясных зор, —

А ў глыбіні халодным астаецца.

/1914/



У часопісе «Беларускае слова» (1927)

Санет
Верш
Аўтар: Максім Багдановіч
1927
Крыніца: Часопіс «Беларускае слова», № 3 (32). 30 студзеня 1927 г., б. 2

Спампаваць тэкст у фармаце EPUB Спампаваць тэкст у фармаце RTF Спампаваць тэкст у фармаце PDF Прапануем да спампаваньня!





Сонэт


Прынадна вочы зьяюць да мяне;
Чароўна усьміхаючыся, губы
Аткрылі буйныя бялеючыя зубы…
Ласкавы шэпт… Гарачай хваляй мкне


Кроў к сэрцу маяму. Мана ўсё, або не?
Ці верыць мілым абяцанкам любы?
Мо‘ гэты жар, пылаючы для згубы,
Хавае сьцюжу пад сабой на дне?

Так, іншы раз, над соннаю зямлёю
Агністаю дугою залатою
Прарэжа цемень яркі метэор.


Гарыць ён, іскры сыпе і нясецца,
Бліскаючы мацней ад ясных зор,—
А ў глыбіне халодным астаецца.