Раніца (1914)/Да таварышоў, каторые канчаюць сярэдніе школы
| ← Праца і навука | Да таварышоў, каторые канчаюць сярэдніе школы Публіцыстыка Аўтар: Клаўдзій Дуж-Душэўскі 1914 год |
Казка аб крыльлях → |
Прапануем да спампаваньня!
Да таварышоу, каторые канчаюць сярэдніе школы.
Большасьць моладзі, канчаючэй сярэдніе школы, едзіць у унівэрсытэты, інстытуты ці іншые вышэйшые вучэльні.
Вялікіе гарады, студэнцтва жыцьце студэнцкае, змена варункоў навукі, змена ўрэшці самопачуцьця — заўседы неяк адурманіваіць чэлавека: ён трапіцца, кідаіцца то туды, то сюды, не ведае як што зрабіць, куды ісьці, с кім знаеміцца, каго чурацца, да каго прылучыцца
Людзі рознаго гатунку карыстаюць с гэтаго. Прыкідываюцца ідэёвымі, добрымі, пачынаюць іграць на самых лепшых струнках душы маладога студэнта і часта затруваюць і псуюць усё жыцьце. Агледзіцца такі маладзен не раз толькі тады, як ужо позна.
Німа ліку такіх людзей, каторые падобным парадкам змарнелі.
Якаяж рада проці гэтаго?
Адна. — Трымацца сваіх, крытычна аднасіцца да чужых, не вельмі верыць салавіным песьням і воўчым слёзам невядомых людзей.
Трэба пастарацца знайсьці такіх людзей, каторыя шчыра прымуць у сваю кампанію маладога таварыша, каторые даўшы добрую страву ддя душы і розума, адцягнуць ад ледашчаго жыцьця, ад гуляшчай моладзі, ўрэйшці, ад неразумнаго палітыканства[1].
[Калі хто беларус, то само сабой павінен шукаць і трымацца беларуской грамады].
Нам трэба пастарацца, каб кожны маладзён, як толькі прыежджае у уніварсытэцкі горад, трапіў зразу у грамаду сваіх. Мы павінны ў кожным вялікім горадзі мець людзей, ці арганізаці, дзеб можна было распытацца аб усім…
У гэтым кірунку нешта ужо зроблена. Маім адрэсы студэнтоў у колькі горадах. Калі хто хоча скарыстаць з гэтаго і знайсьці шчырае прывітаньне і раду у незнаемым горадзі, нехай звервіцца (пісьмом ці асабіста) па адрэс ў «Нашу Ніву».
К. Д.
- ↑ Кажу аб такім палітыканстве, дзе моладзь лезіць сама на ражон і шчыра думае, што робіць вялікую работу.