Пялёсткі (1926)/Шастаньне дубоў/Чаго сёньня так сэрца

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Пеў пякучыя песьні Чаго сёньня так сэрца
Верш
Аўтар: Валерый Маракоў
1926 год
Эх, палі
Іншыя публікацыі гэтага твора: Чаго сёньня так сэрца палае…

Спампаваць тэкст у фармаце EPUB Спампаваць тэкст у фармаце RTF Спампаваць тэкст у фармаце PDF Прапануем да спампаваньня!




∗     ∗

Чаго сёньня так сэрца палае,
Нават цяжка мне дыхаць ў палёх.
Дзе ты, кветак журба маладая,
Дзе ты, песьня юнацтва бяз слоў?

Песьня там, на шырокім раздольлі,
Дзе пяюць на курганах крыжы.
Я пайду і для кветак у полі,
Буду пець… усьміхацца і жыць.

Буду знаць я, што часу і сілы
Ня губляў ў гэтым сінім жыцьці.
Й данясу да халоднай магілы
Ўсё, што ў думках і песьнях насіў!

А цяпер над радзімым прасторам
Я сьпяю пра вясновую цьвець.
Каб асеньніх вятроў пераборы
Ня зьвінелі ў пажоўклай траве.

І цяпер хай праплача ад болю
Ўсё, што хоча з надзеямі жыць,
Бо ўжо хутка над лесам і полем
Маім песьням ня будзе мяжы.

Вось затым так ўзьнімаюцца грудзі.
Вось затым і так сэрца крычыць:
― Эх, браточкі, эх, любыя людзі,
Толькі дайце дыхнуць-адпачыць!..