|
Вясны маладой пах салодкі
Па-над лесам узьвіўся высока, —
А ў ляшчыньніку шызы салоўка
Разьвясёлы разьліў шчокат,
А ў ляшчыньніку шызы салоўка
Сваім сьпевам лісьце трывожыў,
І вясна маладая за ўзгоркам
Тулялася ў руні збожжа.
І вясна — маладая красуня:
Сёньня радасьцю дні расіла;
Маё сэрца каханьнем красуе,
Наліваецца палкаю сілай.
Маё сэрца — палае каханьнем,
Ап‘яняецца соладам вуснаў,
Засачылася думка па Ганьне
У мяне сягоньня чамусьці.
Засачылася думка па мілай,
Што ў гаёчку жыве, пры дарозе,
Ой, я помню!.. Як стан мой абвілі
Яе ручкі ужо за парогам.
Ой, я помню касу, ды якую!..
Што трапаў цёпла-майскі вецер.
Ужо сонца ў ядлоўцы кукуе,
Я-ж пакінуў яе у вецьці.
Вясны маладой пах салодкі
Па-над лесам узьвіўся высока
А ў ляшчыньніку шызы салоўка
Разьвясёлы спыняў свой шчокат.
| 
Прапануем да спампаваньня!