|
ЖНІВО.
(Весковым працоуніцам).
Рэдкае збожэ, травы палавіна;
Колас ня гнецца зярном да зямлі.
Знаць, нешчасьліва была то часіна,
Як кідалі зерне сяўцы па ральі.
Выйшлі на поле, вось, жнеі с серпамі
У лапцях лазовых, а хто без лапцей, —
Ніва пустымі шуміць каласамі,
Ніва ня цешыць жаночых вачэй!
Цяжка ўздыхнуўшы, збаны пастаўлялі,
Клункі на межы паклалі жнеі;
Бабы старые свой твар пражэгналі,
Ціха за працу ўзяліся дзяўкі.
Горача ў полі! Эх, жар дакучае,
Праца марудна, бяз конца цяжка!..
Сьпіну і плечы ім боль адбірае,
Аж дзервянее у жнеек рука.
Збэрсана жыта чэпляецца колас…
Жменя нажата, разгнецца жнея,
Жыта паложыць на скручэны пояс;
Цяжкая, жнейка, работа твая!
Ціха на полі ў палудзень гарачы!
Хоць бы гдзе кусьціка рэдкая цень.
Толькі ў калысцы плач чуеш дзіцячы
Нудна над вухам зьвініць авадзень…
|
Прапануем да спампаваньня!