|
На крутых лясных усхонах,
Выставіўшы сонцу сьпіны,
Сустракалі май зялёны
Востраверхія яліны.
Раніцой да рэшты кволай
На ўсход барвова-сіні,
Горда ўзьняўшы небу голаў
Заглядаліся асіны.
Май чаромхі, кволых кветак,
Цяплынёй густой сагрэтых,
У расчуленых санэтах
Іх замучылі паэты.
Сум зімы, уздых бясконцы…
Май…
І вершы шчасьцем плачуць.
За густым вясновым сонцам
Цяжка ім што-небудзь бачыць.
Нам-жа сонца дорыць радасьць,
Цяплыні густую важкасьць,
Каб закончылі брыгады
Звышударную успашку.
Нам зямля сакоўным звонам
Шле вясновыя напевы,
Каб узрасталі буйным плёнам
Бальшавіцкія пасевы.
Хмары цёплымі дажджамі
Дываном палі засьцелюць,
Каб калгасным ураджаем:
Засекі ў жніво тлусьцелі.
Май ідыліі прапетай…
Цяплыня спатканьня… вочы…
Доўгагрывыя паэты
Апявалі стан дзявочы.
Я хачу, каб песьня нанаў
Маладым гучэла звонам.
Пра ўдарніцу з Шумнянаў —
Пра Арцёменка Матрону.
Каб радкі поэм і вершаў
Па краіне разьнясьліся,
Я пяю аб лепшым з лепшых,
Аб Сурганаве Анісе.
Ім — армейцам нашых плянаў,
Людзям найвялікшай справы —
Найвялікшая пашана —
Песьня сэрцу, гонар славы.
Май прасторы ўзьнімае,
Шле ка фронт палёў мільёны,
Будзе марш аб нашым маі
Маршам трактарных калёнаў.
Май брыгады ўзьнімае.
Што пашлі за сеў змагацца.
Будзе марш аб нашым маі
Гімнам людзям,
Сонцу,
Працы.
Красавік 1933 г.
|
Прапануем да спампаваньня!
