Пад родным небам (1922)/З году ў год/А ў бары…

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Навальніца А ў бары…
Верш
Аўтар: Змітрок Бядуля
1922 год
Старарэчышча
Іншыя публікацыі гэтага твора: А ў бары.

Спампаваць тэкст у фармаце EPUB Спампаваць тэкст у фармаце RTF Спампаваць тэкст у фармаце PDF Прапануем да спампаваньня!




А Ў БАРЫ

А ў бары, а ў бары стаіць гуд.
Шэпты граюць па струнах-галінах.
Апранаюцца ў месячны цуд
Іглы-пні на пуховых купінах.

Кожны цень, кожны цень наўскос
Каля пня дрэмле-сьпіць кволай плямай,
Убіраецца ў пацеркі рос.
Мох вакол — аксамітавай рамай.

Чуеш сьпеў, чуеш сьпеў з глыбыні,
Што плыве з лясуновых прысадаў;
Чырванеюцца макі-агні;
Ня ідзі ты да іх — гэта здрада.

— Да мяне, да мяне ў мой шацёр! —
Пад карчамі праменіць альтанка…
Ашчасьлівішся музыкай зор
Усю ноч — аж да самай заранкі.

Будзеш сьніць, будзеш сьніць дзіўны сон,
Зацалуеш русалчыны губкі;
Закрасуецца кветкай твой стогн
На грудзёх у дзяўчыны-галубкі.

— Ой, ня йдзі, ой, ня йдзі да яе,
Бо зацягне злы дух у балота;
Заварожаны кур запяе
Над чароўным, над чулым чаротам.

Ціхі сказ, ціхі сказ-загавор
Затуманіць цябе шэптам-хмелем;
Закалышыцца ўпоўначы бор
Над тваім над таёмным вясельлем.

Дзень за днём, дзень за днём рыне ў шлях,
Ночка пойдзе імглістай хадзьбою;
Зажалобіцца жудасны страх,
Будзе крыжам вісець над табою.

Тваю кроў, тваю кроў вып’е здань,
Выжме з жылаў яе да крапінкі.
Сьмелым вокам на бор гэты глянь
І ня йдзі да русалкі-дзяўчынкі!

1921 г.