Нашы дні (1937)/Змітраку Бядулі

← Каманіну, Молакаву і Слепнёву

Змітраку Бядулі Верш Аўтар: Якуб Колас 1937 год

Песня Кастрычніку →

Іншыя публікацыі гэтага твора: Зьмітраку Бядулю (Колас).

Прапануем да спампаваньня!

ЗМІТРАКУ БЯДУЛІ

Адсек і ты, Змітрок, тым часам —
Не жарты: дваццаць пяць гадоў
І па дарозе да Парнасу
Пакінуў многа ты слядоў

У гэтым доўгім падарожжы
Ты перабраў нямала тэм,
Шмат абразкоў нам даў прыгожых
І шмат аповесцей, паэм.

Ды без таго не абыйшлося —
Навошта нам таіць грахі?
Было ў пісьменніцкім пракосе
Крыху нацдэмаўскай трухі

Але на свет з цвілога склепа
Ты смела вынес прасушыць
Свайго „Крушынскага Язэпа“
Каб выбіць фуз з яго душ.

А разам з ім даў галерэю
Другіх тыпажаў і асоб,
Не шкадаваў ні акварэлі,
Ні фарб алейных ім на гроб.

Праз „Салаўя“ і „Набліжэнне“
Прышоў ты ў фокус нашых дзён.
Дык хай не ведае зніжэння,
Змітрок, парнаскі твой разгон.

Ты не зважай, што часы крушаць,
Згінаюць постаць нашу, стан
І што „гуменца“ на макушы,
Як месяц свеціць праз туман. —

Дармо: расці і ўглыб і ўшыркі,
Вітай свой дваццаць шосты год
І не зважай на „нашатыркі“ —
Ідзі з эпохаю ўпярод.

1935 г.