Мая ліра (1924)/IV/Спавіў мне сэрца жаль

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Сэрца Спавіў мне сэрца жаль
Верш
Аўтар: Казімір Сваяк
1924 год
Вецер шалее
Іншыя публікацыі гэтага твора: Спавіў мне сэрца жаль…

Спампаваць тэкст у фармаце EPUB Спампаваць тэкст у фармаце RTF Спампаваць тэкст у фармаце PDF Прапануем да спампаваньня!




IV.

СПАВІЎ МНЕ СЭРЦА ЖАЛЬ…

Спавіў мне сэрца жаль
На восень жоўтую,
Зор заглыбіўся ў даль
Жальбой гаротную:

Жаль па цудоўным сьне,
Жаль па маей вясьне.

Спавіў мне сэрца жаль
У зімку белую
І не забіў амаль
Душу збалелую:

Па сьветлых летка днях,
Па цудных ночы снах.

Спавіў мне сэрца жаль
Чароўную вясной,
Чырвоны як кораль
Спламеніўся дух мой:

Па восені ўздыхаў
І жаласьцю згараў.

Спавіў мне сэрца жаль
У летнюю пару,
Між райскіх жыта фаль
Пачуў я, што умру:

І плачу вось нямы
За зоркамі зімы.