Матчын дар (1918)/На чужыне/У выгнанню

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Песьня У выгнанню
Верш
Аўтар: Алесь Гарун
1918 год
Вяселле
Іншыя публікацыі гэтага твора: У выгнаньні (Гарун).

Спампаваць тэкст у фармаце EPUB Спампаваць тэкст у фармаце RTF Спампаваць тэкст у фармаце PDF Прапануем да спампаваньня!




У выгнанню.


Край чужы — за веру кара —
Сьнег, мароз ды горы.
Белы сьвет, як чорна хмара,
Заступілі горы.
Край чужы… I ты чужынец
Усім, ня свой здаешся:
Ходзіш скрозь, як той адзінец
Старакостны у лесе.
Ходзіш ты, ніякай мэты, —
Так, — абы цягацца,
Знаць сабе: жывеш яшчэ ты…
Для чаго ж, спытацца?
Хто цябе спагадным сэрцам
Да сябе прытуле?
Хіба з стрэльбы чужаверца
Чужаніца—куля.
Хто цябе спаткае міла,
У дом папросіць гожа?
Хіба дол, адно магіла
Разгарнуцца можа.
Што с таго — часамі сьніцца
Край, у якім радзіуся?
Толькі мусяць сьлезы ліцца, —
Лепі-б і ні сьніуся!